Wie is de mol? Aflevering 5 – 3 al weg, 7 over

In Wie is de mol? begint elke dag rustig keuvelend aan de ontbijttafel. Broodjes met jam, een portie ontbijtgranen, een uitzicht waar je een moord voor zou doen, alles is aanwezig om de dag goed mee te starten.

Fietstochtje
Het is maar goed dat de groep lekker is uitgerust, want er staat ze langs het strand een intensieve opdracht te wachten. Om beurten moeten ze met hun fiets door het zand ploegen, langs een serie enveloppen met de nummers 1 tot en met 12. Er moet eerst iemand zorgen dat ‘ie binnen 10 minuten bij Art is, die op dat moment aan de overkant van de baai een vraag zal voorlezen. De juiste antwoorden zitten in de enveloppen en die moeten dus via porto worden doorgegeven door de rest van de groep.

Als je heel goed kunt hockeyen, kun je per definitie ook heel hard fietsen. Taeke mag daarom vooruit crossen, en kan misschien her en der een envelop verdonkeremanen. Enveloppen 1 t/m 6 worden door de rest van de groep namelijk nooit meer gevonden, terwijl de enveloppen die wél gevonden worden toch redelijk in het zicht hangen.

Maar er is meer dan het mysterie van de verloren enveloppen. Taeke is niet bijzonder communicatief, Cécile staat doodsangsten uit voor het fietsen in los zand, Marjolein verliest haar porto, meerdere mensen fietsen klakkeloos langs enveloppen, Taeke neemt niet eens de moeite een antwoord uit zijn duim te zuigen als de rest van de groep faalt het antwoord van de boom te trekken, Tim is elke vorm van etherdiscipline alweer geheel vergeten… En zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

Boca del Tiburon
Dan wordt er een potje memory gespeeld: negen indianensymbolen die op blokjes hout aan boeien verzameld moeten worden. De groep gaat in drie teams met bootjes het water op en moeten de juiste symbolen verzamelen, maar uiteraard drijven er her en der ook verkeerde symbolen rond.

Uiteindelijk wordt echter het plaatje compleet gemaakt, en vindt de groep een schatkaart: boca del tiburon, wat zoveel blijkt te betekenen als haaienbek, en de stuurmannen zetten koers naar een prachtig eiland met een indrukwekkende rotspartij en de vorm van een rij tanden. Klaas waagt zich tussen de kaken en opent het cijferslot op de kist die daar te vinden is. Hij tovert 1000 euro tevoorschijn. Prima, maar het is op zijn minst wonderlijk te noemen dat iemand die door zo veel deelnemers wordt verdacht in zijn eentje onbespied zijn neus in die kist mag steken.

 

Doorgeefspel
Op de brug naar nergens wordt er vervolgens een soort doorfluisterspel gespeeld. Er moeten een paar zinnen van de ene naar de andere kant worden doorgegeven, en vice versa, met genoeg room for error om een hoop moeite om te vormen tot een bijzonder lage opbrengst. Er gebeuren rare dingen, waaronder een zin die per ongeluk wordt geïntroduceerd als Cécile een vergeten woord wil invoegen.

Het resultaat: slechts één zin wordt juist overgebracht. Een teleurstellend resultaat voor al die presentatoren en acteurs die naar eigen zeggen zo fantastisch stukken tekst kunnen onthouden en reproduceren.

Test & Executie
Wat blijkt? Er zitten veel mensen op Tim, en ook Klaas heeft zich aardig verdacht gemaakt. Van Marjolein moeten we maar gissen op wie ze zit. Meestal niet zo’n goed voorteken (want natuurlijk wil de regie niet in beeld brengen op wie de afvaller zat), en inderdaad: ze krijgt een rood scherm voor haar kiezen.

Wie is de mol?
Vorige week werd ik niet veel wijzer van wat ik zag. Deze week wordt mijn aandacht weer op twee spelers gevestigd: Taeke en Klaas. De eerste voornamelijk omdat hij een ideale positie had om op de fiets een aantal enveloppen te verduisteren, de tweede omdat er zomaar nog een briefje van 1000 in de schatkist had kunnen liggen. Maar ook vlak ik Rop (“Ik ben het écht, écht, écht niet. Echt niet.”) niet uit.

Wie is de mol? Aflevering 3 – Wie schrijft die blijft

De leader van deze aflevering was al veelbelovend: lasers! Altijd een hoogtepunt in de serie, en wat een adrenalinekick. Maar eerst vestig ik graag even de aandacht op een citaat van Ellie in het begin van de aflevering: “[…] omdat Rop een van mijn hoofdverdachten is als mol zijnde” – óf het is wat lullig geformuleerd en het is tijd voor een opfriscursus grammatica, óf het is een raar soort verspreking.

Geldruil
Maar eerst een potje chaos. In duo’s (en een trio) moeten er biljetten bij elkaar worden gezocht. Er zitten stukjes van geldbiljetten aan paaltjes bevestigd en, een beetje in de stijl van het kaartspel eenendertigen, moeten deze stukjes uitgewisseld worden. Je pakt een deel, en je moet een ander deel terughangen. Annemieke en Taeke hebben als eerste hun 500 euro compleet. Klaas en Tim gaan voor de 1000 euro, en falen hier behoorlijk in omdat ze te druk zijn met socializen met hun nieuwe Dominicaanse buddy’s. Groetjes!

“Domino’s Pizza, met Taeke”

Op de rug
Tussen de bedrijven door buigt de groep zich over het mysterie van het geld en wordt er gespeurd naar mogelijke hints. ‘Wat is er toch met die achterkant?’ horen we Klaas als eerste vragen, en hij suggereert dat er een patroon in zit. Misschien een foto, stelt Rop voor. Maar ja, waarvan dan? Tim weet het nog niet, zegt: “On it“. Een bijzondere (én bijzonder dubbelzinnige) opmerking.

Lasers, drones, alles…
Eindelijk! Bij volle maan, in een fort, met obstakels en spooky belichting, en gevaar dat overal vandaan komt. Wat een feest. Een voor een gaan de deelnemers over het veld met obstakels, en er wordt 1500 euro over de deelnemers verdeeld. Bovendien hangen her en der wat verdubbelaars. Tim wordt aangewezen als verkenner en neemt zijn tijd. Boven zijn hoofd klinkt het gezoem van drones, als malariamuggen. Alsof die snipers tussen de kantelen nog niet zenuwslopend genoeg waren. Onder leiding van centralist Ellie wordt het geheel nauwgezet gecoördineerd.

Na verkenner Tim gaan Klaas en Annemieke;  van hen haalt alleen Klaas de eindstreep, omdat Annemieke in de laatste meters wordt afgeknald. Taeke en Remy gaan als een speer en zetten de snipers en drones op een dwaalspoor. Beiden halen het eindpunt en Taeke (met 500 euro op zak) grist zelfs nog een verdubbelaar mee.

Dan gaan Elly en Rop. Elly is als een vis in het water, en Rop eindigt als een vis in het net. Hij rent een obstakel omver, want hij is nachtblind. ‘NOHHHH, EEN MOL IS OOK BLIND!’ denk je nu misschien, als je een beetje paranoïde bent aangelegd. Welnee, een mol weet prima zijn weg te vinden in het donker. Ellie komt ongedeerd bij de eindstreep, maar maakt zichzelf toch verdacht omdat ze zogenaamd de verdubbelaar niet van de paal krijgt.

Tot slot Marjolein en Cécile, waarbij fashion icon Rop zich een ongeluk lacht om Cécile ” Hockeymoeder” Narinx in witte legging (ter info: sjongejongejonge, het zijn skinny jeans).
Marjolein faalt, Cécile weet zelfs mét verdubbelaar naar de eindstreep te huppelen. De eindscore: 1700 euro in de pot, waarvan 1000 door Taeke himself.

Nou, Tessa, die tunnel op Taeke is zeker een doodlopend spoor?
Welnee. Wacht maar.

Awkward
Remy zegt dat de mol behoorlijk te kakken is gezet omdat er zo lekker veel geld is verdiend. Er wordt wat ongemakkelijk gelachen, en niemand weet waar hij moet kijken. Awkward. Dan maar aan het bier, La Bamba zingen met de lokale Los Lobos, en meeblèren met Anita Meijer in de bus.

Macht over de pot.
Tijd voor een veiling! Art spreekt de kandidaten toe, die per direct niet meer met elkaar mogen praten. Er kan blind worden geboden op de macht over de test: degene die het op één na hoogste unieke bod uitbrengt, mag 5 vragen uit de test wegstrepen die dan niet meer meetellen.

Lesje tactiek. Stel: je bent de mol. Twee dingen staan dan vast. Ten eerste moet er zoveel mogelijk geld uit de pot. Ten tweede kan het je geen fuck schelen of je wel of niet die vragen mag wegstrepen, want het is niet alsof Art jou naar huis kan sturen. Wat doe je? Ik zal deze vraag meteen voor je beantwoorden: je schrijft natuurlijk het volledige bedrag uit de pot op je biedingskaartje. Het eerste bod daaronder is automatisch het winnende bod, en jij hebt ervoor gezorgd dat dit bod lekker hoog is.

Ik zal iets verklappen: het totale bedrag in de pot was 4150 euro, en van Taekes bod zien we alleen de eerste twee cijfers: 41. “Een beetje op gevoel. We zien het wel,” grijnst Taeke. Doe ermee wat je wilt.

Test & Executie
Wie het winnende bod heeft uitgebracht, dat horen we niet. Maar het winnende bod is 2345 euro, en Tim heeft géén idee van wie dat bod kwam, maar weet zichzelf ook niet echt een houding te geven. Overigens begint het bedrag van Rop ook met een 2 én is hij (ondanks gehussel van de montage) dat hij de allerlaatste was die zijn kaartje invult.

Er volgen drie groene schermen voor Elly, Taeke en Tim. En dan een rode voor Remy, die eerst nog zo lekker laconiek was, maar nu zelf flink te kakken is gezet door de mol.

Wie is de mol?
Het zal de oplettende lezer niets verbazen: Taeke.

Maar misschien ook Klaas (al weiger ik om in die Klaas-is-de-mol-woordpuzzel te geloven). Of Rop. En ook Ellie werkt zichzelf (tegen al mijn verwachtingen in) aardig naar de voorgrond. Na haar eerdere bijzondere uitspraak in deze aflevering (zie hierboven), zegt ze bij het uitbrengen van haar bod: “Ik denk dat een aantal kandidaten zich grote zorgen maken over deze test en een veel hoger bedrag zullen bieden. En ik hoef dat niet te doen.” Dus.