Ik weet wie de mol is.

!!!SPOILER ALERT!!!

Als je het eenmaal weet, vraag je je af hoe je het niet eerder hebt kunnen zien.

De allereerste logische conclusie van Wie is de Mol? 2017 was: de mol is één van de helikoptervliegers. Vincent is weg, Roos is weg, Jeroen is weg. Natuurlijk is Thomas de mol.

Aflevering 1: Thomas zit in de helikopter, heeft een vrijstelling en hoeft bovendien geen bijdrage te leveren aan de 2500 euro die in Portland wordt verzameld.

Aflevering 2: Thomas verdient geen cent in de papierfabriek, en wordt niet ontvoerd zodat hij in de jury mee kan kiezen voor de verkeerde verdachte (namelijk: Roos. Daarmee heeft Roos drie stemmen en Diederik twee). In het pretpark verdient hij wel een bedrag.

Aflevering 3: In de estafette-opdracht is Thomas degene die zich als laatste over de finish haast, met tijd genoeg op de klok en zonder het halve briefje van 1000 euro tussen de stapel papier uit te halen. Daarmee gaat er 1000 euro van de buit af, zodat er nauwelijks geld wordt verdiend. Op het strand bakent Thomas de vlakken af, waarbij een gedeelte van de getekende figuren in het wassende water verdwijnt. Bij de route met instructies op de auto’s is Thomas degene achter het stuur, en (als ik mij niet vergis) bovendien degene die voorop rijdt. Hij gaat nog nét door oranje, zodat degene achter hem rood licht krijgt.

Aflevering 4: Bij de Pendleton Round-Up mag Thomas als laatste door het parcours en laat hij zich in de laatste halve seconde vangen. In de hooiberg vinden Sigrid en Thomas in de laatste seconden nog een geldbedrag (goeie moltactiek: als het op een gegeven moment onvermijdelijk is dat er geld wordt verdiend, dan kun je er maar beter bij zijn en ook een beetje van de eer opstrijken om jezelf minder verdacht te maken). Bij de koehandelopdracht verspeelt Thomas dit geld echter weer, door genadeloos hoog op te bieden voor “zijn” joker – en uiteindelijk te stoppen met bieden zodat Jochem (zoals zo vaak dit seizoen) alle blaam treft.

Aflevering 5: Thomas neemt de enveloppen van de pony express aan en deelt de enveloppen uit, nadat hij zijn eigen envelop veilig heeft gesteld. Hij zit ook wel erg lang met ‘de teugels in handen’ (was dat niet de titel van de aflevering?) op de kar.

Aflevering 6: In de Underground bevindt Thomas zich alwéér in een sleutelpositie. Hij mag met Sanne de tunnel verkennen. Geen verrassing dus, dat er ineens een ruimte overgeslagen blijkt te zijn als de tweede groep door de tunnel moet. Bij de maaiopdracht is mollen zowat onmogelijk, maar bij de rodeo haalt Thomas de schade in: hij loopt de dame met de badge van 750 euro straal voorbij.

Aflevering 7: En het houdt nog niet op. In de lavavelden is het een bende. Er wordt vooral heel veel gepraat door Sanne, Diederik en Jochem. Ik vermoed dat we in de laatste aflevering gaan terugzien hoe Thomas gniffelend in het zonnetje zit terwijl hij luistert naar de anderen en zelf nauwelijks informatie doorgeeft. Op een gegeven moment zegt Jochem tegen Thomas dat iedereen maar één ander hoort; Thomas vraagt vervolgens ‘wie hoort mij?’ in plaats van door te geven dat hij degene is die Jochem hoort. Ook bij de luchtballonnen heeft Thomas het weer goed voor elkaar; hij zit achterin met verrekijker en telefoon (‘ik kan je moeilijk horen’). Deze aflevering wordt afgesloten met ballonnen schieten vanaf een paard – hierbij geeft Thomas, die in galop het parcours af racet, zichzelf wel erg weinig tijd om geld te verdienen. Hij verdient dan ook niets.

Aflevering 8: Is het iemand anders ook opgevallen hoe Thomas op zijn dooie akkertje rondfietst in de Painted Hills? Hij laat Sanne maar wat aanklooien en terwijl Jochem en Diederik zich het schompes fietsen, verhangt hij zelf alleen maar een paar letters in een verre uithoek van het parcours. De opdracht loopt dan ook totaal in het honderd. Vervolgens gaan ze spreekwoorden uitbeelden en zit Thomas in het team waar heel toevallig een polaroidfoto ‘wegwaait’.

Conclusie: ik zal me niet aan uitspraken wagen in de categorie ‘als Thomas niet de mol is eet ik mijn schoen op’, maar ik vind het bijzonder knap als iemand die niet de mol is zich zo vaak zonder voorkennis in sleutelposities kan manoeuvreren. Deductie!

Aan de muur (6)

Dazzled Sticks / Dela / The Whitest Boy Alive / Gorillaz / Terilekst / Jake and the Jellyfish / Todd Terje / The Kyteman Orchestra / DJ Format / Sweet Empire / Erlend Øye / Beastie Boys

 

Aan de muur (4)

Platenwand nu vergezeld door nieuwe kast, met centrale plek voor de platenspeler!

Immortal Technique / The Whitest Boy ALive / KRS One / Beastie Boys / Daft Punk / Large Professor / Arctic Monkeys / Fugees /The Pharcyde / The Zutons / Kyteman Orchestra / Jurassic 5

Still going strong

Oktober 2009…

April 2014…

❤

Wie is de mol? organiseren – Tips & Trucs

De bezoekersaantallen van mijn website zijn sinds een tijdje wat hoger dan daarvoor. De reden daarvoor is duidelijk: via Google blijken er nogal wat mensen hier terecht te komen die zoeken op ‘zelf wie is de mol organiseren’. Het veertiende Wie is de mol?-seizoen is dan wel afgelopen, maar het doe-het-zelf-seizoen is in volle hevigheid losgebarsten. En de organisatoren-in-de-dop vragen mij vervolgens of ik mijn draaiboek of mijn opdrachten wil delen.

Het antwoord op die vraag is kort maar krachtig: nee.

Nee wacht, niet stoppen met lezen! Ik wil mijn draaiboek en opdrachten niet delen, want ik vind dat die te sterk afhankelijk zijn van de groep deelnemers, de locatie, de spullen die je tot je beschikking hebt, etc. Wat ik wél wil doen, is helpen met concrete tips en trucs. Héél nuttige tips en trucs, hoop ik, en anders staat het iedereen vrij om meer informatie te vragen (waar ik vervolgens vast nog wel één of meer blogs mee kan vullen).

De mol
Je eigen WIDM valt of staat met je mol. Iemand die geen moeite heeft te liegen of toch tenminste de waarheid een beetje kan verdraaien. Iemand die zich niet te veel in de kijker speelt maar toch lekker weet te klooien. Vraag alle deelnemers van tevoren of ze de mol zouden willen zijn (lang niet iedereen zegt ja) en zorg dat je als organisator en spelleider weet wie de mol is, zodat je hem of haar van tevoren kunt briefen en tijdens het spel kunt coachen.

De deelnemers
Het scheelt als in ieder geval een deel van je groep het programma kent. De WIDM-kenners zijn het fanatiekst (niet alleen in het mollenjagen maar ook in het mollen zelf) en brengen de juiste dynamiek in het spel. Mail in ieder geval al je deelnemers van tevoren de regels en vraag hen indien mogelijk niet over het spel te praten. Het is namelijk het leukst als ze op de dag zelf nog niet weten wie er komen opdagen.

De locatie
Waar ga je spelen? Een zeer sfeerbepalend aspect van WIDM. Het kan in feite overal, maar de opdrachten die je kunt doen in een drukke stad zijn totaal anders dan die in een rustig natuurgebied. Indien mogelijk is het zeer aan te raden je locatie van tevoren te verkennen om ideeën op te doen en concrete spellen op te zetten. Afhankelijk van je budget en de tijd die je hebt, kun je een overnachting overwegen, bijvoorbeeld in een scoutinggebouw, in een jeugdherberg of op een camping.

De opdrachten
Het meest tijdrovende aspect van de hele planning! Kijk eens naar alle opdrachten op http://wiewasdemol.nl/, en geef je eigen draai aan opdrachten uit het programma. Struin rommelmarkten, kringloopwinkels en Marktplaats af: portofoons, kluisjes, kompassen, laserpointers, camera’s en andere benodigdheden hoeven niet duur te zijn (en je kunt ze in toekomstige edities blijven gebruiken). Maak creatief gebruik van je omgeving: uitzichtpunten, wandelroutes, maar ook evenementen op locatie zoals een weekmarkt kunnen heel leuk zijn voor bepaalde spellen.

Test en executie
Goed nieuws: je kunt op internet een programma vinden om een test te maken die nagenoeg identiek is aan de test zoals je hem op tv ziet. Je vindt dit programma hier. Het vereist wat oefening om de test aan de praat te krijgen, maar het resultaat is onbetaalbaar. Je kunt van tevoren alle tests en vragen programmeren, en vlak voor elke test (na de opdrachten) de goede antwoorden instellen, zodat de software automatisch de afvaller herkent. Afhankelijk van de grootte van je groep en de lengte van je test ben je 20 tot 40 minuten kwijt met test en executie.

En verder…
Denk goed na over welke opdrachten je wilt doen. Welke gaan goed met een grote groep, welke juist met een klein clubje? Hoe zit het met de reistijd? Pas het aantal deelnemers aan aan de hoeveelheid tijd die je hebt! Mijn ervaring is dat 8 het absolute maximum is als je één hele dag speelt. Een heel weekend zou je met 10 mensen kunnen spelen, maar het is ook wel fijn om de deelnemers wat rust tussendoor te geven, om verbondjes te sluiten en feitjes te leren. Als je je afvallers niet naar huis wilt sturen, kunnen ze bij opdrachten helpen, bijvoorbeeld als jager. Probeer echter te voorkomen dat ze nog invloed uitoefenen op het verloop van het spel. Maak daar duidelijke afspraken over!

Mijn laatste advies is om het niet te moeilijk te maken. Houd de opdrachten zo eenvoudig mogelijk, en wees vindingrijk en flexibel als iets niet helemaal loopt zoals gepland. Veel molplezier!

Aan de muur (3)

KRS One / Pete Philly & Perquisite / Moop Mama / OST O Brother, Where Art Thou? / Moop Mama / OST Django Unchained / Dela / Rob Swift / Dela / Architecture in Helsinki / The Who / Gorillaz

International Book Week… is it?

Al een paar dagen lang verschijnen er op Facebook allerlei berichten op mijn tijdlijn met de volgende tekst:

It’s International Book Week. The rules: Grab the closest book to you, turn to page 54, post the 5th sentence as your status. Don’t mention the title. Copy the rules as part of your status.

Heel even dacht ik eraan om mee te doen. Maar toen dacht ik: ís het eigenlijk echt wel International Book Week? Voor hetzelfde geld loopt mijn kennissenkring gewoon een week achter, en als ik dan te laat ben met mijn post is het alsof ik mijn vrienden in januari een vrolijk kerstfeest wens. Via Google is in eerste instantie niets terug te vinden over deze themaweek, behalve de bovenstaande post, op allerhande fora, daterend van 6 dagen tot 3 uur geleden.

Een rondje Wikipedia leert:

‘International Book Week is an awareness week mentioned in a socially generated internet meme where users of social networking sites share arbitrary lines from nearby books. Unlike globally publicised events such as World Book Day, International Book Week is not a formally established awareness week, and does not exist outside of the meme.’

Leuke meme, jongens… Zijn jullie er allemaal ingetrapt of doen jullie mee om interessant te doen? Als ik had meegedaan, was het dus niet eens ‘Vrolijk Kerstfeest’ in januari geweest, maar gewoon een ‘Zalig Sint-Juttemis! International Book Week of niet, deze actie gaat sowieso voorbij aan wat ik belangrijk vind. Ik ben trots op wat ik lees. En als ik een zin uit een boek wil overtypen op Facebook, dan deel ik het liefst de mooiste zin uit het boek, en raad ik iedereen aan om het boek waarin deze zin staat ook te lezen.

Sowieso betwijfel ik of iedereen braaf het ‘closest book to you’ pakt, of toch gaat voor het boek met de meest interessante vijfde zin op pagina 54 dat hij/zij in huis heeft. Misschien schaam je je een beetje dat je Twilight aan het lezen bent, en pak je voor deze gelegenheid toch maar een boek uit de kast dat iets meer literair verantwoord is. Misschien is het eerste boek binnen handbereik wel een kookboek, en wacht je met het posten van de status tot het dichtst bijzijnde boek een leukere optie is. Eerlijk is eerlijk; dat is wat ik zou doen.

Maar nogmaals: ik ben trots op wat ik lees. Momenteel ben ik Sherlock Holmes – The Complete Novels and Stories aan het lezen. Dat is geweldig, en iedereen zou het moeten lezen. De vijfde zin op pagina 54 is niet boeiend en daarom deel ik liever het prachtige sfeerbeeld op pagina 138:

It was a September evening and not yet seven o’clock, but the day had been a dreary one, and a dense drizzly fog lay low upon the great city. Mud-coloured clouds drooped sadly over the muddy streets. Down the Strand the lamps were but misty splotches of diffused light which threw a feeble circular glimmer upon the slimy pavement. The yellow glare from the shop-windows streamed out into the steamy, vaporous air and threw a murky, shifting radiance across the crowded thoroughfare. There was, to my mind, something eerie and ghostlike in the endless procession of faces which flitted across these narrow bars of light–sad faces and glad, haggard and merry. Like all humankind, they flitted from the gloom into the light and so back into the gloom once more.

Kukelekuuuuu

Als ik dit schrijf, zit ik op onze nieuwe bank in ons nieuwe huis. De deuren van het balkon staan wijd open en ik hoor tussen de voorbijrijdende auto’s door de sproeier die het gazon van de kinderboerderij aan de overkant van een verfrissende douche voorziet. Achter de kinderboerderij kan ik een glimp opvangen van de Castricumse duinen.

Het nieuwe huis is geweldig. Zo donker, grauw en nouja… smoezelig ons oude huisje was, zo licht en luchtig is onze nieuwe bovenwoning-met-balkon-en-dakterras. Daarnaast hoef ik niet meer tien minuten door een straffe tegenwind naar het station te fietsen, maar sla ik om vier over acht de deur achter me dicht om lopend de trein van zeven over acht te halen. Naar de kroeg? Lopend. Naar de supermarkt? Te voet. Naar de duinen? Met de benenwagen.

We zitten overal dichtbij en toch overal ver genoeg vandaan om nergens last van te hebben… Behalve dan van die haan van de kinderboerderij aan de overkant.

Oud verhaal

Het nare van schrijven, naast dat het zo verdomde confronterend is voor mezelf, is dat ik er anderen altijd pijn mee doe. In het echte leven pak ik dingen soms voorzichtig in om de rest van de wereld te beschermen tegen de scherpe randjes, verwoord ik zaken zó dat ze mensen in mijn omgeving geen pijn doen en houd ik sommige dingen gewoon voor me. En het echte leven gaat een groot deel van de tijd gewoon niet zo diep als een geschreven stuk.

Het geschreven stuk, daarentegen, wordt pas interessant als het snijdt, het liefst diep, als het verwarring zaait of een rilling over je rug laat gaan. Als alles koek en ei, rozengeur en maneschijn is, dan is het verhaal soft en slap, dan wil niemand er tijd aan besteden.

Ik vond vanmiddag een oud verhaal. Het is kil, het is bitter en heel venijnig. Het verhaal is doordrenkt van wanhoop, onbegrip en verdriet. Ik heb het meer dan een jaar geleden geschreven in de trein, waarschijnlijk met bloeddoorlopen ogen van het huilen, al weet ik dat niet meer zeker. En ik vond het vanmiddag toevallig terug, ergens in een vergeten hoekje van mijn mailbox.

En eigenlijk wil ik het hier neerzetten. Maar dat gaat mensen kwetsen. Dat gaat stof doen opwaaien. Stof dat ik liever in een hoekje veeg of helemaal definitief wegspoel. Jammer dat het zo’n mooi verhaal is.

Ja, écht alles.

En om de stelling te bewijzen dat in mijn leven alles altijd goed komt, ook al lijkt het zo fout te gaan: de langstudeerdersboete wordt een jaar uitgesteld! Is die SGP toch nog ergens goed voor…

Ik doe nog altijd mijn uiterste best om deze zomer klaar te zijn (eerlijk is eerlijk, ik vind het inmiddels ook wel tijd worden), maar ik heb ondervonden dat er altijd hobbels in de weg zitten (zoals tegenslagen, verkeerde inschattingen, afwezigheid van mijn begeleider) en 2.500 woorden per week produceren, naast een 32-urige werkweek en exclusief redigeerwerk, gewoon héél erg ambitieus is. Zeker als er tussen de bedrijven door ook nog verhuisd moet worden.

Dus wellicht wordt het een paar maanden later. En dat is nu oké, zonder drieduizend euro van meneer Halbe Zijlstra aan mijn broek te krijgen. Ja, echt alles komt goed.