Wat is het lang geleden…
Wat er is veranderd? Ik ben twee kinderen, dochters, rijker sinds het laatste artikel dat ik op mijn website schreef. Ik sta aan de vooravond van een tweede carrièreswitch. En zo nu en dan voel ik weer schrijfkriebels.
Als ik de tijd en inspiratie vind, vind jij mij misschien binnenkort terug op deze site.
No one laughs at God
when the cops knock on the door
and they say ‘we’ve got some bad news, sir’
Ik heb dit nummer eerder aangehaald, toen er in 2014 een vliegtuig uit de lucht werd geschoten. Dit keer is er heel ergens anders iets anders heel ergs gebeurd, en moest ik er – niet toevallig – weer aan denken.
No one’s laughing at God
When it’s gotten real late
And their kid’s not back from the party yet
Ik neusde vandaag wat rond in het wespennest dat Twitter heet en zag daar de beschuldigende vinger in de richting van de islam, feitelijk nog voor er enige daderinfo of ook maar iets over motieven bekend was gemaakt.
En daarom moest ik weer aan dit nummer denken.
No one laughs at God in a hospital
No one laughs at God in a war
No one’s laughing at God when they’re
starving of freezing or so very poor
Want het probleem is niet de islam. Het probleem is extremisme. En ik ben ervan overtuigd dat er in Europa ook veel meer extremisme zou ontstaan als wij honger hadden, in oorlog leefden of ontheemd waren.
Het probleem is wanhoop. Iemand die geen zekerheden heeft, zal zekerheden zoeken.
Ik geloof niet in God, maar ik gun ieder zijn religie: geloof wat je wilt, zolang het een ander niet schaadt of belemmert. En ik zou willen dat iedereen de luxe en de vrijheid had om in veiligheid grappen te maken over God. Dan zou de wereld af zijn.
But God can be funny
At a cocktail party
When listening to a good God-themed joke
!!!SPOILER ALERT!!!
Als je het eenmaal weet, vraag je je af hoe je het niet eerder hebt kunnen zien.
De allereerste logische conclusie van Wie is de Mol? 2017 was: de mol is één van de helikoptervliegers. Vincent is weg, Roos is weg, Jeroen is weg. Natuurlijk is Thomas de mol.
Aflevering 1: Thomas zit in de helikopter, heeft een vrijstelling en hoeft bovendien geen bijdrage te leveren aan de 2500 euro die in Portland wordt verzameld.
Aflevering 2: Thomas verdient geen cent in de papierfabriek, en wordt niet ontvoerd zodat hij in de jury mee kan kiezen voor de verkeerde verdachte (namelijk: Roos. Daarmee heeft Roos drie stemmen en Diederik twee). In het pretpark verdient hij wel een bedrag.
Aflevering 3: In de estafette-opdracht is Thomas degene die zich als laatste over de finish haast, met tijd genoeg op de klok en zonder het halve briefje van 1000 euro tussen de stapel papier uit te halen. Daarmee gaat er 1000 euro van de buit af, zodat er nauwelijks geld wordt verdiend. Op het strand bakent Thomas de vlakken af, waarbij een gedeelte van de getekende figuren in het wassende water verdwijnt. Bij de route met instructies op de auto’s is Thomas degene achter het stuur, en (als ik mij niet vergis) bovendien degene die voorop rijdt. Hij gaat nog nét door oranje, zodat degene achter hem rood licht krijgt.
Aflevering 4: Bij de Pendleton Round-Up mag Thomas als laatste door het parcours en laat hij zich in de laatste halve seconde vangen. In de hooiberg vinden Sigrid en Thomas in de laatste seconden nog een geldbedrag (goeie moltactiek: als het op een gegeven moment onvermijdelijk is dat er geld wordt verdiend, dan kun je er maar beter bij zijn en ook een beetje van de eer opstrijken om jezelf minder verdacht te maken). Bij de koehandelopdracht verspeelt Thomas dit geld echter weer, door genadeloos hoog op te bieden voor “zijn” joker – en uiteindelijk te stoppen met bieden zodat Jochem (zoals zo vaak dit seizoen) alle blaam treft.
Aflevering 5: Thomas neemt de enveloppen van de pony express aan en deelt de enveloppen uit, nadat hij zijn eigen envelop veilig heeft gesteld. Hij zit ook wel erg lang met ‘de teugels in handen’ (was dat niet de titel van de aflevering?) op de kar.
Aflevering 6: In de Underground bevindt Thomas zich alwéér in een sleutelpositie. Hij mag met Sanne de tunnel verkennen. Geen verrassing dus, dat er ineens een ruimte overgeslagen blijkt te zijn als de tweede groep door de tunnel moet. Bij de maaiopdracht is mollen zowat onmogelijk, maar bij de rodeo haalt Thomas de schade in: hij loopt de dame met de badge van 750 euro straal voorbij.
Aflevering 7: En het houdt nog niet op. In de lavavelden is het een bende. Er wordt vooral heel veel gepraat door Sanne, Diederik en Jochem. Ik vermoed dat we in de laatste aflevering gaan terugzien hoe Thomas gniffelend in het zonnetje zit terwijl hij luistert naar de anderen en zelf nauwelijks informatie doorgeeft. Op een gegeven moment zegt Jochem tegen Thomas dat iedereen maar één ander hoort; Thomas vraagt vervolgens ‘wie hoort mij?’ in plaats van door te geven dat hij degene is die Jochem hoort. Ook bij de luchtballonnen heeft Thomas het weer goed voor elkaar; hij zit achterin met verrekijker en telefoon (‘ik kan je moeilijk horen’). Deze aflevering wordt afgesloten met ballonnen schieten vanaf een paard – hierbij geeft Thomas, die in galop het parcours af racet, zichzelf wel erg weinig tijd om geld te verdienen. Hij verdient dan ook niets.
Aflevering 8: Is het iemand anders ook opgevallen hoe Thomas op zijn dooie akkertje rondfietst in de Painted Hills? Hij laat Sanne maar wat aanklooien en terwijl Jochem en Diederik zich het schompes fietsen, verhangt hij zelf alleen maar een paar letters in een verre uithoek van het parcours. De opdracht loopt dan ook totaal in het honderd. Vervolgens gaan ze spreekwoorden uitbeelden en zit Thomas in het team waar heel toevallig een polaroidfoto ‘wegwaait’.
Conclusie: ik zal me niet aan uitspraken wagen in de categorie ‘als Thomas niet de mol is eet ik mijn schoen op’, maar ik vind het bijzonder knap als iemand die niet de mol is zich zo vaak zonder voorkennis in sleutelposities kan manoeuvreren. Deductie!
Na een aantal seizoenen WIDM te hebben gezien, en een aantal keren een doe-het-zelf-molweekend te hebben georganiseerd, durf ik mezelf wel een kenner van het spel te noemen, en herken ik patronen in spellen (daarover later meer), maar vooral in personen én hun speelstijlen.
Het is leuk om deze patronen te herkennen, en ik denk graag dat het ook helpt om de mol te vinden. Dus bij dezen: een inzichtje in een aantal verschillende soorten spelers…
![907[1]](https://tessavandenbrink.files.wordpress.com/2014/05/9071.jpg)
De Bliksemafleider ofwel De Montagemol [denk aan Art in 2011, Rik v.d. Westelaken in 2016]
Dit is dé gedoodverfde mol, die vaak door half internet (en het merendeel van de kandidaten) verdacht wordt omdat hij/zij geen cent in de pot brengt en alles in het honderd stuurt. Dit is de echte spelfanaat die weet dat het zin heeft om zelf verdacht te worden, en die zelf gewoon zo ver mogelijk wil komen in het spel. Vaak is dit de winnaar, of in ieder geval de verliezend finalist, omdat deze speler zélf vaak wel in de smiezen heeft wie de mol is. En de regie van WIDM werkt er al te graag aan mee om de vele verdachte acties van deze speler in beeld te brengen.
De Molloot [denk aan Maurice Lede 2014]
Dit is zo iemand van wie je je soms zelfs kunt afvragen of hij/zij ‘beroemd is geworden’ met als ultiem en enig doel: meedoen aan WIDM. De totale fan, vaak met van tevoren allerlei uitgedachte tactieken over het spel, maar niet zelden degene die er voortijdig uit ligt. Wij hebben het ook wel eens meegemaakt: degene die misschien wel de grootste fan is, ligt er als een van de eersten uit. Dé reden dat ik het bij zelf organiseren houd, en stiekem niet mee durf te doen met een door iemand anders georganiseerd spel.
De Clown [denk aan Dennis Weening 2008, Kees Tol 2013]
Het gezelligheidsdier dat Echt Niet De Mol Kan Zijn. Think Again.
De Action Figure [denk aan Daniël Boissevain 2013]
… en sommige mensen doen gewoon mee voor de adrenalinekick. Die gaan vooral bij de actieopdrachten he-le-maal los. Met uitspraken als “Ik kreeg ZO’N LASERGUN en ik mocht hangen uit een helikopter… proberen mijn medekandidaten neer te blaffen!”, grootse gebaren en verwilderde ogen in de camera zijn dit de deelnemers van wie je eigenlijk wel weet dat ze de mol niet zijn, maar die je toch het liefst zo lang mogelijk in het spel wilt hebben. Hoge entertainmentfactor.
De Vertrouweling [denk aan Zarayda Groenhart 2013]
Gaat (soms wat goedgelovig) mee in wat hem of haar wordt toevertrouwd. Gaat prat op een bondje of vertrouwensband en trapt daarbij soms recht in de val van de mol. Vergeet niet dat je in dit spel niemand op zijn blauwe ogen kunt vertrouwen. Oftwel: Trust nobody.
De Denker [denk aan Ellie Lust 2016]
Deze speler is misschien wel het overduidelijkst niet de mol. Zodra het spel is uitgelegd, komt de Denker direct met de beste, meest solide tactiek om AL HET GELD te verdienen. Etherdiscipline, anyone? Of: als we allemaal X en Y doen, krijgt de mol geen kans. Foute gedachte! Je moet de mol juist een kans geven om hem te kunnen ontmaskeren. Wie komt er met een slecht idee? En wie stemt er meteen in met dat slechte idee?
Het Aluhoedje
Dit is de persoon die zich niet al te best heeft voorbereid. Want “zo moeilijk kan het toch niet zijn, iemand is de mol en die moet ik vinden in hints in aanwijzingen”. Dit zijn de mensen die zeggen “X is de mol want hij heeft een groen shirt aan en de mol krijgt altijd een groen scherm” of “als je alle letters van zijn naam bij elkaar optelt dan is dat 23 en dat cijfer stond drie afleveringen terug op de muur in die loods waar die ene opdracht plaatsvond”. Toegegeven: deze beschrijving slaat vaak meer op de fans dan op de deelnemers, maar af en toe hoor je hen ook dingen zeggen waarvan je denkt: “waar HAAL je het in vredesnaam vandaan..?”
Wie is wie…?
Dan rest ons natuurlijk de vraag: wie is wie in het huidige seizoen? Vincent en Yvonne zijn inmiddels afgevallen en vallen als je het mij vraagt in de categorie Molloten, en ik denk dat ook Sigrid bij dit clubje hoort. Die laatste is overduidelijk meer bezig met hoe ze op tv overkomt dan met het spelen van het spel.
Diederik is slim genoeg is om in luttele seconden na de uitleg de hele opdracht uitgedacht te hebben, en die (eigenlijk té snel) met de beste oplossing komt. Hij is voor mij nog niet helemaal van het lijstje verdachten geschrapt, maar valt voor mij denk ik toch in de categorie Denker. Imanuelle is duidelijk een Action Figure (“alsof ik achterna werd gezeten door de Amerikaanse politie!”). Jeroen zou – maar dit is puur gebaseerd op onderbuikgevoel – wel eens de montagemol kunnen zijn, al weet hij zichzelf ook zo te positioneren dat hij vooralsnog geen cent in het laatje brengt. Niet geheel onverdacht.
Blijven over: Roos, Jochem, Sanne. Van hen weet ik het zo net nog niet… Gelukkig hebben we nog heel wat afleveringen te gaan! Wie is jouw mol en wat zijn jouw theorieën? Laat het hieronder weten!
Architecture in Helsinki / Django Unchained OST / The Who / Moop Mama / Fargo OST / The Veils / Dazzled Sticks / Dela / KRS One vs MC Shan / Gorillaz / Kelis / The Zutons
It’s no more my step will wander
It is there I’ll go and then
I will find all I long for yonder
When the heather bells will bloom again
The Real McKenzies – Heather Bells
In september was ik in Schotland: Stirling, Oban, Gometra, Tobermory, Fort William, Inverness. Na een rugbyweekend in Glasgow in 2014 en een tripje naar Edinburgh in 2015 was dit eindelijk echt Schotland: de hooglanden, de eilanden, de natuur, de whisky, de rust, de mist, de schoonheid…
Op de middelbare school heb ik een tijdje een Schotland-fase gehad. Iets aan dit land oefende een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me uit, hoewel ik er nog nooit was geweest. Was het het Gaelic, de Schotse geschiedenis, de ruige natuur, de folklore? Mijn Schotland-fase ging voorbij (gelukkig maar – ik zou die felrode broek met tartanprint nu toch niet meer aan durven), maar de liefde bleef, op de achtergrond.
Twee jaar terug ging ik met mijn rugbyteam naar Glasgow. Mijn geliefde was enigszins jaloers, want hij wilde ook naar Schotland, en nu ging ik zonder hem. Ik wilde best nog eens, en zo besloten we het jaar daarop naar Edinburgh te gaan, voor een Six Nations-wedstrijd. Toen we daar waren en we voor aanvang van wedstrijd in het stadion zaten, speculeerden we al over nóg een trip naar Schotland, ‘maar dan echt’: een auto huren en de wilde natuur in, de Schotse Hooglanden zien, de lochs en glens.
Zo geschiedde. We huurden een auto, boekten B&B’s, hostels en en een bothy en stippelden onze route uit. Over het water, door de bergen, langs de kust. Een prachtvakantie, en ook nu (twee maanden later) scroll ik nog een paar keer per week door mijn Instagram-feed om de foto’s te bekijken.
Na deze vakantie weet ik het echt zeker… niets dan liefde voor Schotland.
Dazzled Sticks / Dela / The Whitest Boy Alive / Gorillaz / Terilekst / Jake and the Jellyfish / Todd Terje / The Kyteman Orchestra / DJ Format / Sweet Empire / Erlend Øye / Beastie Boys
J’ai vu des gens tendre les bras et leurs deux doigts levés
Leur majeur et leur index toujours en forme de “V”
J’ai donc demandé ce que ce symbole pouvait signifier
Et bien personne ô grand personne n’a pu me l’expliquer
Serait-ce un signe de paix
Ou bien le “V” de violence
Quelqu’un sait ce qu’il avance
Ou ce qu’il fait ? *
Stromae – Peace or Violence
De wekker luidt om zeven uur mijn dag in, en om half acht schuif ik achter mijn laptop om mijn werkdag te beginnen. Een ietwat ongebruikelijk tijdstip, maar in de loop van de ochtend heb ik een afspraak bij de fysiotherapeut, dus het is fijn om voor die tijd alvast wat te kunnen doen. Op 3FM hoor ik Giel ietwat schor praten over ontploffingen op vliegveld Zaventem, Brussel. Me onbewust van de aard en ernst van de situatie, schenk ik er weinig aandacht aan. Het zal wel.
In de behandelkamer van de fysiotherapeut komen de ontploffingen ook ter sprake. Ja, het schijnt wel een aanslag te zijn. Mijn broer woont in Brussel, dus het zal voor hem wel vervelend zijn, maar hij woont in een héél ander gebied. Niks aan de hand dus. Na de behandeling rijd ik door naar de trein, want ik werk ’s middags op kantoor.
Heb jij iets van Arjan gehoord?
Hebben jullie al iets van Arjan gehoord?
Oh. Oké, blijkbaar heb ik de situatie verkeerd ingeschat. Mijn omgeving maakt zich zorgen. Inmiddels bereikt mij het nieuws dat er bommen zijn ontploft op metrostations. Een vriend in Brussel deelt op Facebook een safety check, en meldt dat hij en zijn vrouw in orde zijn. Ik stuur mijn broer een berichtje, en na tien minuten ook mijn moeder. Van haar krijg ik gelukkig vrij snel de bevestiging dat alles oké is.
Ik twijfel of ik me moet schamen of juist trots moet zijn dat ik me niet direct zorgen maakte om mijn broer: is het struisvogelpolitiek of kracht om niet bang te zijn? De waarheid ligt misschien ergens in het midden, en daar ben ik blij mee. Een beetje naïviteit is misschien nodig om dapper te zijn.
Ik ben niet dom, natuurlijk kan er iets ergs gebeuren, maar ik ga niet met angst de deur uit. Ik hoop en denk dat dit ook voor mijn broer geldt. Die is gewoon naar zijn werk gegaan vanmorgen, en mopperde in november na de aanslagen in Parijs voornamelijk dat het zo onhandig was dat de winkels in Brussel gesloten waren, en dat de metro’s niet reden.
Ik hoop dat er meer mensen naïef en sterk genoeg zijn om niet bang te zijn.
—
*) vertaling citaat: I’ve seen people stretch out their arm and raise two fingers / Their middlefingers and forefingers always in a “V” shape / So then I asked what this symbol could mean / Well no one, not a soul could explain to me / Could it be a peace sign? / Or the “V” for Violence / Does somebody know what they declare / Or what they do?
Wie tien weken lang niet op social media keek, wie dacht dat een reeksje letters in aflevering 2 per toeval K-L-A-A-S spelde, wie Susan Vissers monumentale verspreking niet heeft gehoord in de eerste aflevering van Moltalk, of wie niet wilde weten van ‘hints’ van de montage, die dacht misschien nog dat Tim de mol was. Maar uiteraard was er voor de rest van Nederland weinig verrassing meer aan: het was Klaas.
Ik wilde hier een pleidooi schrijven aan de montage, of ze kunnen kappen met die overduidelijke hints, maar half Nederland is me al voor geweest. En ook Klaas zelf vond het maar niets dat half Nederland hem vanaf aflevering 2 volledig in het vizier had. Ik hoop dat er volgend jaar iets aan gedaan wordt, en dat we ons weer kunnen richten op twijfelachtige acties en het aloude motto follow the money.
Dat gezegd hebbende… Klaas was een goede en dappere mol! Hij wist een aantal kandidaten genadeloos om de tuin te leiden en daarmee naar huis te sturen. Een van de hoogtepunte was toch wel in el boco del tiburon, waar hij slechts een derde van het bedrag uit de kist graaide, en dat onder toeziend oog van zijn medespelers, die allemaal vrij waren om ook uit de boot te springen om hem te controleren.
Die arme Tim en Annemieke moesten overigens wel historisch lang wachten op de uitspraak. Maar Tim is de winnaar, en welverdiend (voor zover ik er iets over te zeggen heb).
En daarmee eindigt het zestiende seizoen van Wie is de mol? Ik hou er weinig aan over, maar was wél iemand die niets wilde weten van hints van de montage en heb dus stug ingezet op Taeke, en daarna Tim, en heb daarmee de strijd om een driegangendiner verloren. In plaats van aanschuiven moet ik nu koken. Wie weet deel ik het menu binnenkort ook wel op deze website…
Mocht je nou in een zwart gat vallen na de laatste aflevering van dit seizoen, dan is redding wellicht nabij. Onlangs hebben we, ondanks drie eerdere zeer geslaagde edities, ons eigen WIDM-weekend moeten uitstellen. Wat mij betreft is uitstel echter zeker geen afstel. Wil je dus alsnog meedoen, van de zomer of in het najaar, laat het mij dan weten via widmdiy[at]gmail[dot]com.
In deze finaleaflevering is er eerst gedoe over de kamers: wie mag alleen? Iedereen die bij Klaas sliep moest naar huis (eigenlijk zoals het een mol betaamt), en bovendien wordt het kamer delen wat ongemakkelijk zodra ze zien dat je voor je kamergenoot zowel onder de douche als op het toilet nogal in het zicht staat.
Fotofinish
De drie finalisten moeten een aantal kiekjes reproduceren van locals in hun natuurlijke habitat. Klaas vindt dat Tim zich teveel op details richt. Welnu: the devil is in the details, en Art is meedogenloos: er hangt een vis andersom. Ze hadden vijf foto’s gekregen, hebben er vier nagemaakt en daarvan zijn er drie goed: zeshonderd euro in de pot.
Art heeft niet zo goed opgelet. Hij doet ineens alsof niemand zich op de achterkant van de biljetten heeft gericht en verklapt (oh, wat een verrassing!) dat daar het portret van de mol op bij elkaar te puzzelen is. Rop en Cécile zijn natuurlijk allang vergeten, dus niemand heeft dit gezien. Ja, behalve de mol natuurlijk.
Toeristen dodgen
Art zoekt een finalist met ogen op zijn rug, en twee met een vooruitziende blik. Tim weet niet hoe snel hij Klaas’ naam moet roepen. Die krijgt een gopro op zijn borst en moet van de lobby van het all-inclusive resort naar het strand komen zonder een toerist in beeld te krijgen. Succes daarmee, tussen al die witte benen, dikke buiken, zonnebrillen en veel te kleine zwembroekjes…
Waar er vorige week duizenden euro’s tegelijk de pot in stroomden, scoren de deelnemersmet deze opdracht slechts vijftig euro. Je gaat je toch afvragen wat Klaas tussen de bloemetjes deed. Een biljet met Annemiekes hoofd verstoppen?
Test & Executie
Tim wil nu wel eens weten wie de mol is. Ja, Tim, wij ook, maar dat zien we volgende week.
Nu wordt er vooral veel teruggeblikt naar de rotsbeklimming en het kajakken, naar een test in een grot, naar de auto in de binnenstad van Santiago, naar de ethordiscipline van Ellie en Rops imitaties. Klaas vindt dat Annemieke goed haar best heeft gedaan, te goed, want ze heeft teveel verdiend… Eh, ze was niet verdacht. Klaas overweegt een leguaan in zijn haar te laten trimmen, Annemieke scherpt haar nagels nog bij, en Tim is blij dat hij even alleen is. Klaas zet in op Tim; Tim en Annemieke zetten in op Klaas.
Wie is de mol?
Het zal Klaas wel zijn, maar natuurlijk wordt ons in deze voorlaatste aflevering nog even heel wat zand in de ogen gestrooid. Ik hoop dat het Tim is, want dat zou betekenen dat ik de poule heb gewonnen en dat ik een driegangendiner voorgeschoteld krijg.
Tessa 