De aflevering heet ‘kantelen’ en aan de eerste shots te zien wordt er inderdaad heel wat gekanteld in de bus. De groep zit met een borrel op ‘Wie ben ik?’ te spelen, en helaas laat de regie ons niet zien wie er een briefje met ‘mol’ op zijn of haar voorhoofd heeft. Midden in de nacht komen ze aan op de nieuwe slaaplocatie, waar ze niet alleen naar toe mogen lopen omdat er vijfendertig krokodillen wonen. En apen. En slangen.
De slechtste chauffeur van Hambantota
De volgende dag blijkt deze gevaarlijke wildernis erg relatief, want de groep verzamelt op een enorm asfaltplateau, omringd door een nog enormer bouwterrein. Art zoekt de slechtste chauffeur van Hambantota, en Rik heeft speciaal voor de gelegenheid zijn mooiste shirt met nummerplaten aangetrokken. Dan volgt een wedstrijdje inparkeren, waarbij Martine de motor niet eens gestart krijgt en Chris en Carolina het beste presteren. Zij mogen dan ook upgraden naar een heli.
De rest blijft aanklooien met minibusjes en moet een bedrag van vijf verschillende cijfers bij elkaar parkeren, dat door Chris en Carolina herkend moet worden. De 1, de 9, de 7 en de 4 staan er keurig op, het enige dat er nog aan ontbreekt zijn de komma en de punt die dit jaartal tot een bedrag transformeren: 1974,-. Margriet vindt het echter een beter idee om er een € voor te zetten. Een goede molactie, want dat wordt eigenlijk meteen een E. De E van Edo, aldus Chris en Carolina, die er vanuit de heli geen bedrag in herkennen. Hoe ze tot deze volstrekt onlogische gedachte zijn gekomen, is mij een raadsel. Edo was niet eens de mol, laat staan dat hij in 1974 geboren is. Chris had een komma en een streepje duidelijker gevonden. Ik ook.
Post van de mol
Viktor was in een ver verleden dan wel inspecteur voor de hondenbelasting, maar de mol moet zeker een bijbaantje bij de post én de plaatselijke bloemist gehad hebben. Er wordt weer het een en ander bezorgd deze aflevering. Allereerst een briefje en een bloemetje voor Rik, die de kans krijgt om voor maar liefst 750 euro twee jokers te kopen met geld uit de pot. Marlijn steigert: hij kan dit écht niet maken. Zorgen dat er geen geld in de pot komt is iets héél anders dan geld uit de pot stelen. Nou, oké dan. Als ze dan maar één van de jokers krijgt. Zo gezegd, zo gedaan: bloednerveus maar oh zo casual steekt ze 750 euro onder haar placemat bij het ontbijt. Chris en Carolina krijgen ook een aanbod; ze moeten ‘nummer 17 en 32 trekken’ wat dat ook mag betekenen.
Schatgraven
Ze komen er snel achter wat dat mag betekenen: Art ratelt een random reeks cijfers op, en de deelnemers moeten kokers opgraven met de cijfers die hij niet noemt. Ineens weten Chris en Carolina met welke kokers ze jokers kunnen verdienen, maar ze kiezen ervoor om puur naar geld te graven. Als Art het geld uit de kokers uittelt, lijkt het alsof voor ieder bedrag een minbedrag is opgegraven. Uiteindelijk komt er toch nog 1250 euro in de pot. Voor de fanatieke aluhoedjes onder ons werd nog even de reeks cijfers opgelepeld die Art niet heeft genoemd: 3, 4, 7, 8, 9, 12, 14, 15, 19, 21.
Chris en Carolina hebben 5 kokers geraapt en worden ervan verdacht dat ze drie verkeerde kokers hebben gepakt. Maar Carolina heeft een schoon geweten. Ze heeft helemaal vertrouwen in haar tactiek: gewoon gokken. Marlijn rakelt tegenover Rik de mythe van de zwarte vrijstelling weer op: Martine zou die nog in bezit hebben en zou deze in gaan zetten. Rik en Marlijn houden allebei hun jokers bij zich. Rik vindt zijn twee jokers bij de test en het spookt door zijn hoofd dat hij ze voor zichzelf kan houden. Marlijn schrikt, want haar beloofde joker ligt niet op tafel. Die goeie ouwe Rik zou toch niet ineens voor zichzelf gaan spelen?
Bij de test kondigt Art aan dat ze de volgende dag naar een nieuwe locatie zullen gaan, die voor verkoeling zal zorgen. Spannend! Er volgt een heel rijtje groene schermen voor Martine, Margriet, Marlijn en Chris. Dan een rood scherm, voor Carolina. Gokken was toch niet de beste tactiek. Ze heeft tegen Chris gezegd dat ze op het laatste moment is geswitcht van mol. Een pijnlijke fout.
En de mol is…?
Marrrr… ik weet het niet meer! Ik denk toch één van de M’s. Ik vrees Margriet maar ik hoop nog steeds Marlijn: zij brengt ook deze week weer geen cent in de pot, tapt er gretig flappen uit om jokers te kopen, en…. ze wijst met twee wijsvingers naar haar eigen gezicht als het heeft over het briefje van de mol. Need I say more?
Tessa 